• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَجْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَجْع (مثل عقل، به فتح نون و سکون جیم) و نُجُوع از واژگان نهج البلاغه به معنای گوارا شدن و مفید شدن طعام است. نجع دواء، مؤثر بودن و ظهور اثر آن است. نُجعة (به ضم اوّل) طلب آب و علف، در محلّ آن است. این واژه دو بار در نهج البلاغه آمده است.



نَجْع و نُجُوع به معنای گوارا شدن و مفید شدن طعام، نجع دواء، مؤثر بودن و ظهور اثر آن است. نُجعة (به ضم اوّل) طلب آب و علف، در محلّ آن است.


امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «وَأُحَذّرُكُمُ الدُّنْيَا، فَإِنَّهَا مَنْزِلُ قُلْعَة، وَلَيْسَتْ بِدَارِ نُجْعَة، قَدْ تَزَيَّنَتْ بَغُرُورِهَا، وَغَرَّتْ بِزِينَتِهَا» «شما را از دنیا بر حذر می‌دارم که آن خانه کوچ است نه خانه‌ای که محل آب و طعام باشد (محل ماندن نیست).» (شرح‌های خطبه: )
درباره کعبه فرموده: «ثُمَّ أَمَرَ آدَمَ وَوَلَدَهُ أَنْ يَثْنُوا أَعْطَافَهُمْ نَحْوَهُ، فَصَارَ مَثَابَةً لِمُنْتَجَعِ أَسْفَارِهمْ، وَغَايَةً لِمُلْقَى رِحَالِهِمْ.» «منتجع» محلّ فایده، یعنی «آنگاه به آدم و فرزندان آدم امر کرد میل کنند به طرف آن، در نتیجه، کعبه محلّ فوائد سفرهای آنها گردید و غایتی برای‌ انداختن بارهایشان.» (شرح‌های خطبه: )


واژه نجع دو بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۱۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۹۴.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۹، خطبه ۱۱۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۲۰، خطبه ۱۱۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۷، خطبه ۱۱۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۷، خطبه ۱۱۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۶۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۶۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۶۸.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۴۳.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۴۶.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۶۰، خطبه ۱۹۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۱، خطبه ۱۸۷.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۹۳، خطبه ۱۹۲.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵۷، خطبه ۱۹۲.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۵۸.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۷۶.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۲۴.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۳۴۱.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۵۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نجع»، ج۲، ص۱۰۱۵.    






جعبه ابزار