نَجَّیْناهُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجَّیْناهُ:(وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ) «نَجَّیْناهُ» در اصل از «
نجاة» به معنى «خلاص شدن و رهايى يافتن» از آن‌چه ناخوش و ناپسند است و اين در
اصل از «نجوة» به معنى «
زمین بلند» است كه سيل‌گير نباشد و هركه بدان پناهنده شود از
خطر سیل رهايى يابد، سپس در سلامت بودن از هر رنج به كار برده شده است.
به موردی از کاربرد «نَجَّیْناهُ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنجي الْمُؤْمِنينَ) «ما دعاى او را به اجابت رسانديم؛ و از آن اندوه نجاتش بخشيديم؛ و اين گونه مؤمنان را
نجات مى‌دهيم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنجي الْمُؤْمِنينَ) یونس (علیه‌السلام) هر چند كه تصريح به خواسته خود نكرد، و تنها به مساله
توحید و تنزيه
خدا، و
اعتراف به
ظلم خود اكتفاء كرد، ليكن با اين كلماتش حال درونى خود را، و موقفى را كه در آن قرار گرفته بيان داشت، كه در معنا درخواست نجات و عاقبت را مى‌رساند، خدا هم درخواست او را اجابت نموده، از اندوه و غمى كه به وى روى آورده بود نجاتش بداد.
مکارم شیرازی در
تفسیر نمونه می‌فرمایند:
آن‌چه بر سر يونس آمد از گرفتارى و نجات يک حكم خصوصى نبود، بلكه با
حفظ سلسله مراتب، جنبۀ عمومى و همگانى دارد.
بسيارى از حوادث غم‌انگيز و گرفتاری‌هاى سخت مولود گناهان ماست، تازيانه‌اى است براى بيدار شدن ارواح خفته، هرگاه انسان در اين موقع به سه نكته‌اى كه «يونس» توجه كرد، توجه پيدا كند نجات و رهايى خواهد يافت.
۱ - به
حقیقت توحید و اين‌كه هيچ معبود و هيچ تكيه‌گاهى جز «
اللّه» نيست.
۲ -
پاک شمردن و تنزيه خدا از هر
عیب و
نقص و هرگونه گمان
سوء دربارۀ ذات او.
۳ - اعتراف به
گناه و تقصير خويش.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نجیناه»، ج۴، ص ۳۹۱.
