نَجَز (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجَز (به فتح نون و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای وعده، وفا کردن به آن است.
اِنجاز به معنای حاجت و بر آوردن حاجت است.
نَجْز مثل عقل به معنای حاضر شدن و رسیدن وعده است و مثل شَرِف به معنای منقضی و تمام شدن می‌باشد. این واژه پنج بار در
نهج البلاغه آمده است.
نَجَز به معنای وعده، وفا کردن به آن است،
اِنجاز به معنای حاجت و بر آوردن حاجت است. نَجْز: (مثل عقل) به معنای حاضر شدن و رسیدن وعده است و مثل شَرِف به معنای منقضی و تمام شدن می‌باشد.
امام علی (علیه‌السلام) به
عمر بن الخطاب می‌گوید:
«وَنَحْنُ عَلَى مَوْعُود مِنَ اللهِ، وَاللهُ مُنْجِزٌ وَعْدَهُ، وَنَاصِرٌ جُنْدَهُ.» «ما در وعده خدا (بر گسترش
اسلام) هستیم،
خداوند به وعده خود وفا کننده و به لشکر خود یاری‌کننده است.»
(شرح‌های خطبه:
)
در رابطه با
بعثت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده:
«إِلَى أَنْ بَعَثَ اللهُ سُبْحَانَهُ مُحَمَّداً(صلى الله عليه وآله) لاِِنْجَازِ عِدَتِهِ وَتَمامِ نُبُوَّتِهِ» «تا آنکه خدا آن حضرت را بر انگیخت برای وفا به وعده خود و اتمام حلقه
نبوّت و
رسالت.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره
عذاب برزخ فرموده:
«وَأَعْظَمُ مَاهُنَالِكَ بَلِيَّةً نُزُلُ الْحَمِيم....لاَ فَتْرَةٌ مُرِيحَةٌ، وَلاَ دَعَةٌ مُزِيحَةٌ، وَلاَ قُوَّةٌ حَاجِزَةٌ، وَلاَ مَوْتَةٌ نَاجِزَةٌ.» «بزرگترین بلا در آن، نزول آب جوشان است، نه فترت و قطع عذاب هست که راحت دهنده باشد و نه ترک شدنی هست که عذاب را از بین ببرد و نه قدرتی هست که از عذاب باز دارد و نه مرگی وجود دارد که قطع کننده و تمام کننده آن طور زندگی باشد.»
(شرح‌های خطبه:
)
واژه نجز پنج بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نجر»، ج۲، ص۱۰۱۵.
