نَثْل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

نَثْل (مثل عقل، به فتح نون و سکون ثاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای سرگین‌ انداختن اسب و غیره است.
این واژه فقط یک بار در نهج آمده است.

---

نَثْل به معنای سرگین‌ انداختن اسب و غیره آمده است.
نثیل به معنای سرگین است. «النثیل: الروث»

---

موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - نَثِيلهِ - خطبه ۳ (درباره عثمان)

امام علی (علیه‌السلام) درباره عثمان بن عفان در خطبه شقشقیه فرموده:
«إِلَى أَنْ قامَ ثالِثُ القَوْمِ، نافِجَاً حِضْنَيْهِ بَيْنَ نَثِيلهِ وَ مُعْتَلَفِهِ.»
«تا سوّمین قوم به حکومت برخاست در حالی که دو پهلوی خود را میان سرگین و علفدانش بالا می‌برد.»
یعنی «پیوسته شکمش را به وسیله پرخوری بالا می‌آورد و بعد با سرگین‌ انداختن پائین می‌آورد، یعنی غیر از خوردن و تخلیه کردن فکر دیگری نداشت، امام (صلوات‌الله‌علیه) او را به حیوان علف‌خواری تشبیه کرده است.

---

واژه نثل فقط یک بار در نهج آمده است.

---