نَبَأ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

نَبَأ (بر وزن شرف، به فتح نون و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای خبری که دارای فائده بزرگ و مفید علم یا ظن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره خلافت خود و درباره همسرش حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) از این واژه استفاده نموده است.

---

نَبَأ خبری که دارای فائده بزرگ و مفید علم یا ظن است، به خبر نباء نگویند مگر آن‌که دارای این سه امر باشد.

---

برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - نُبِّئْتُ - خطبه ۱۶ (خلافت)

امام علی (علیه‌السلام) در نهج البلاغه درباره نباء مواردی را فرموده است. درباره خلافت خود فرموده:
«وَ اللهِ ما كَتَمْتُ وَشْمَةً، وَ لا كَذَبْتُ كِذْبَةً، وَ لَقَدْ نُبِّئْتُ بِهذا المَقامِ وَهذا اليَوْمِ.»
«به خدا سوگند! هرگز حقيقتى را کتمان نكرده‌ام و هيچ‌گاه دروغى نگفته‌ام و از نخست مرا به وضعى كه امروز دارم خبر داده بودند.»

۲.۲ - سَتُنَبِّئُكَ - خطبه ۲۰۲ (درباره حضرت فاطمه)

درباره فاطمه (علیها‌السلام) خطاب به قبر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِها.»
یعنی «حتما دخترت به تو خبر خواهد داد از یکدست شدن امّتت بر ستم بر او.»

---

مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.

---