نون - الفباء (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُون (به ضم ن) حرف بیست و پنجم از الفبای عربی و بیست و نهم از الفبای فارسی است.
دارای پنج نوع است.
نُون حرف بیست و پنجم از الفبای عربی و بیست و نهم از الفبای فارسی است.
در
حساب ابجد به جای پنجاه است.
ارباب لغت پنج نوع
نون ذکر کردهاند:
اوّل:
نون تاکید ثقیله و خفیفه مثل
یضربنّ و اضربن اوّلی مفتوح، دومی ساکن است.
دوّم: تنوین ساکنه که برای
تاکید نیست مثل
جاء زید- رایت زیدا.
سوّم:
نون تانیث در
ماضی مثل ضربن و در
مضارع مثل
یضربن و در امر مثل
اضربن، این
نون خفیف و مفتوح باشد و نیز مشدّد مثل
منکنّ غلامکنّ.
چهارم:
نون وقایه که قبل از یاء متکلّم آید مثل
ضربنی.
پنجم:
نون زائده همانست که به تثنیه و جمع داخل شود مثل
یضربان- یضربون، ضاربان- تضربین بقیّه در کتب لغت دیده شود.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نون»، ج۷، ص۳.