نون - الفباء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نُون (به ضم ن) حرف بیست و پنجم از الفبای عربی و بیست و نهم از الفبای فارسی و دارای پنج نوع است.
نُون حرف بیست و پنجم از الفبای عربی و بیست و نهم از الفبای فارسی است
و در
حساب ابجد بجای پنجاه است.
ارباب لغت پنج نوع نون ذکر کرده‌اند:
اوّل: نون تاکید ثقیله و خفیفه مثل یضربنّ و اضربن اوّلی مفتوح، دومی ساکن است.
دوّم: تنوین ساکنه که برای تاکید نیست مثل جاء زید- رایت زیدا.
سوّم: نون تانیث در
ماضی مثل ضربن و در
مضارع مثل یضربن و در امر مثل اضربن، این نون خفیف و مفتوح باشد و نیز مشدّد مثل منکنّ غلامکنّ.
چهارم: نون وقایه که قبل از یاء متکلّم آید مثل ضربنی.
پنجم: نون زائده همانست که به تثنیه و جمع داخل شود مثل یضربان- یضربون، ضاربان- تضربین بقیّه در کتب لغت دیده شود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نون»، ج۷، ص۳.
