نون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نون: (وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَّهَبَ) «نون» در لغت، به معناى ماهى عظيم، يا به تعبير ديگر، نهنگ يا وال است
بنابراين
«ذا النون» يعنى صاحب نهنگ، و انتخاب اين نام، براى «
یونس» به خاطر ماجرايى است كه براى او پيش آمده.
(وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّی كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ) (و ذالنون
[يونس
] را به ياد آور در آن هنگام كه خشمگين از ميان قوم خود رفت؛ و چنين مى‌پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت؛ اما موقعى كه در كام نهنگ فرو رفت، در آن ظلمت‌هاى متراكم صدا زد: (خداوندا! جز تو معبودى نيست؛ منزهى تو! من از
ستمکاران بودم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نون به معناى ماهى است و ذو النون (صاحب ماهى) يونس پيغمبر فرزند متى است كه صاحب داستان ماهى است و از طرف پروردگار مبعوث بر اهل نينوى شد و ايشان را دعوت كرد ولى ايمان نياوردند پس نفرينشان كرد و از خدا خواست تا عذابشان كند همين كه نشانه‌هاى عذاب نمودار شد
توبه كردند و ايمان آوردند. پس خدا
عذاب را از ايشان برداشت و يونس از ميانشان بيرون شد و خداوند صحنه‌اى به وجود آورد كه در نتيجه يونس به شكم يک ماهى بزرگ فرو رفت و در آنجا زندانى شد تا آنكه خدا آن بليه را از او برداشته دو باره به سوى قومش فرستاد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نون»، ص۵۹۹.
