نور محمد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق
نور که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، «محمد صلیاللهعلیهوآله» است.
پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله، از مصاديق
نور براى
هدایت انسانها:
۱. «يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيراً مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتابِ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ
نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ؛
اى
اهل کتاب! فرستاده ما، به سوى شما آمد، در حالى كه بسيارى از حقايق
کتاب آسمانی را كه شما كتمان مىكرديد روشن مىسازد؛ و از بسيارى از آن، كه در اين زمان مصلحت نيست، صرف نظر مىنمايد. آرى، از طرف خدا،
نور و كتاب روشنگرى به سوى شما آمد.» مراد از «
نور»، محمّد صلىاللهعليهوآله است.
۲. «...
مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ ...؛
... و
مَثَل نورش همانند چراغدانى است....» بنابر قولى، مقصود از «
نور» در اين آيه، محمّد صلىاللهعليهوآله است.
۳. «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ ... • ... وَ سِراجاً مُنِيراً؛
اى پيامبر! ما تو را فرستاديم ... و چراغى روشنى بخش.»
در آیات قرآن
نور پیامبر صلیاللهعلیهوآله تشبیه شده است به:
مثال
نور محمّد صلیاللهعلیهوآله، همانند شيشهاى با چراغ روشن در فراسوى آن:
«اللَّهُ
نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ ...؛
خداوند
نور آسمانها و زمين است؛ و
مَثَل نورش همانند چراغدانى است كه در آنچراغى پرفروغ باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد....»
نور پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله همانند چراغى روشن، در هدايت كردن مردم:
«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ ... • ... وَ سِراجاً مُنِيراً؛
اى پيامبر! ما تو را فرستاديم ... و چراغى روشنى بخش.»
آنچه با فتيله و روغن روشن مىشود. از هر چيز
نورانى، به سراج تعبير مىشود.
«سراجا منيراً» يعنى تولّاى پيامبر صلىاللهعليهوآله به منزله
نورى است كه خلق را هدايت مىكند.
پيروى از
نور محمّد صلىاللهعليهوآله موجب
پاداش مضاعف از سوى خداوند:
«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ ... • ... وَ سِراجاً مُنِيراً • وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيراً؛
اى پيامبر! ما تو را فرستاديم ... و چراغى روشنى بخش و مؤمنان را
بشارت ده كه براى آنان از سوى خدا فضل بزرگى است.»
ارسال پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله همانند
نور جهت هدايت، منّتى از سوى خداوند به
مؤمنان:
«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ ... • وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً • وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيراً؛
اى پيامبر! ما تو را فرستاديم ... و تو را دعوتكننده به سوى خدا به فرمان او قرار داديم، و چراغى روشنى بخش. و مؤمنان رابشارت ده كه براى آنان از سوى خدا فضل بزرگى است.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۵۵، برگرفته از مقاله «مصادیق نور (محمد صلیاللهعلیهوآله)».