نور ماه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از منابع
نور که در
آیات قرآن به آن‌ها اشاره شده، «ماه» است.
آفرینش نور ماه، به امر خدا:
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً ... يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش، و ماه را نورافشان قرار داد؛ ... او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
ماه، چراغى نورانى و روشن در آسمان:
تَبارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّماءِ ... وَ قَمَراً مُنِيراً.
منشأ نور ماه عبارت است از:
نورافشانى ماه در
آسمان، از سوى
خداوند:
۱. تَبارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً.
۲. «هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش، و ماه را نورافشان قرار داد؛ و براى آن منزلگاههايى مقدّر كرد، تا عدد سالها و حساب زمان را بدانيد؛ خداوند اين را جز بحق نيافريده؛ او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
نور و فروزندگى ماه، جلوه‌اى از
ربوبیت و
تدبیر خداوند:
«إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ ... • هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً ...؛
پروردگار شما، خداوندى است كه ... او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش، و ماه را نورافشان قرار داد....»
نور ماه، كسب شده از نور
خورشید:
۱. «... وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً؛
... و در ميان آن، چراغ روشن خورشيد و ماه تابان آفريد.»
۲. «وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً؛
و ماه را در ميان آن‌ها مايه روشنايى، و خورشيد را چراغ فروزانى قرارداده است؟!»
۳. «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها • وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها؛
به خورشيد و گسترش نور آن در صبحگاهان سوگند، و به ماه هنگامى كه از پى آن در آيد.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۶۰، برگرفته از مقاله «منابع نور (ماه)».
