نهی تبعی

نهی تبعی به معنای نهی مستفاد از دلالت غیر مطابقی خطاب شرعی می‌باشد و در علم اصول فقه کاربرد دارد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

نهی تبعی، مقابل نهی اصلی بوده و عبارت است از نهیی که از دلالت غیر مطابقی خطاب به دست می‌آید؛ یعنی خطابی مستقل بر نهی دلالت نمی کند بلکه نهی به دلالت التزامی فهمیده می‌شود، مثل نهیی که از راه توجه امر به ضد چیزی، به آن چیز متوجه می‌گردد، مانند:امر به زدودن نجاست از مسجد در وسعت وقت نماز ، که لازمه آن تعلق نهی تبعی به نماز خواندن است.
پس مولا در نهی تبعی، «منهی عنه» را جداگانه اراده نکرده و خطابی مستقل را متوجه آن نمی کند بلکه نهی با دلالت التزامی از خطاب دیگر فهمیده می‌شود

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۲، ص۳۲۳.
۲.	↑ تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.
۳.	↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص۴۵۶.
۴.	↑ منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۳، ص۲۴۰، ۲۴۱ و ۲۴۲.

۳ - منبع