• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نهی اصلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نهی اصلی به نهی مستفاد از خطاب مستقل شرعی اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.



نهی اصلی، مقابل نهی تبعی بوده و به نهیی گفته می‌شود که از خطاب مستقل شرعی به دست می‌آید، مثل:«لا تکذب»، که خطابی مستقل است و بر نهی از دروغ و حرمت آن دلالت می‌کند؛ به عبارت دیگر، این نهی از خطابی مستقل و از راه دلالت مطابقی به دست آمده است؛ به خلاف نهی تبعی که خطاب مستقلی برای آن نیست.


بنابراین، هرگاه مولا به چیزی اراده خاص داشته باشد و سپس با خطابی مستقل و به کمک دلالت مطابقی از آن نهی نماید و مبغوض بودن آن را در نزد خود اعلام کند، این نهی اصلی است، چه نفسی باشد، مثل:نهی از سجده برای بت ، و چه غیری باشد، مثل:نهی از خواندن نماز در لباسی که از پوست حیوان حرام گوشت تهیه شده است.
[۲] تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.



۱. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۳، ص(۲۴۰-۲۳۹).    
۲. تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۰، برگرفته از مقاله «نهی اصلی».    

رده‌های این صفحه : نواهی




جعبه ابزار