نوادر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نوادر، بابی از کتب حدیثی است که شامل
روایات محدود و اندک با موضوعات متعدد بوده و نمی‌توان باب خاصی را به آن‌ها اختصاص داد.
«نوادر» جمع «نادر» دارای دو معنی است؛ نخستین معنی که صحیح نیز می‌باشد، هر کتاب یا باب حدیثی است که شامل تعداد
روایات محدود و اندک است، ولی دارای موضوعات متعدّد که نمی‌توان باب خاصی را به آن‌ها اختصاص داد، مانند: باب النوادر از کتاب «فضل‌القرآن» در کتاب
کافی که شامل ۲۸ روایت است که برخی از آن‌ها صحیح و بسیار معتبر است.
مامقانی نیز به نقل از
مولی وحید می‌گوید:
«و امّا النوادر فالظاهر انّه ما اجتمع فیه احادیث لا تنضبط فی بابٍ لقلّته بأن یکون واحداً او متعدّداً لکن یکون قلیلاً جداً».
و گاهی هم نوادر به معنی روایتی است که راوی حدیث، آن‌ها را از طریق غیر معروف و مشهور نقل می‌کند.
علاّمه مامقانی می‌گوید: این که برخی فکر کرده‌اند که مقصود از «نوادر» روایاتی است که روایت آن کم و عمل به آن به ندرت واقع می‌شود، یک اشتباه است و منشأ آن خلط بین نوادر و
حدیث شاذ است؛ زیرا برخی از روایات در باب نوادر، شیوع روایی و عملی دارد. و لذا کتاب «
نوادرالحکمه» از
محمد بن احمد یحیی، ارزشمند و مورد مدح
شیخ صدوق واقع شده است.
اصطلاحات رایج محدثان؛
محدثان شیعه؛
اصطلاحات حدیثی.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «اصطلاحات رایج محدثان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۲۹.
