نقش رسانهها در تربیت اخلاقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از جمله مقاصد رسانهها: اطلاعرسانی،
تعلیم و
تربیت، اندیشهپروری (فرهنگ سازی)،
هدایت و راهنمایی، افزایش آگاهیها و...میباشد، که البته باید در تمام این اهداف و مقاصد، اهداف
تربیتی نهفته باشد.
گستردگی و تاثیر عناصر رسانهای نظیر کتب، مجلات،
مجموعه مطبوعاتی، صدا و سیما، ویدئو،
ماهواره و
اینترنت؛ امروزه بر کسی پوشیده نیست. پس رسانهها میتوانند در
تربیت جوانان نقش منفی، یا نقش مثبت ایفاء نمایند.
امام خمینی (رحمةاللهعلیه) نیز در سخنان خویش به اهمیت رسانهها
اشاره میفرمایند و رسانهها را عامل
تربیت جوانان برمیشمارند.
بسیاری از یادگیریها غیرمستقیم هستند و پایدارترین
تربیت،
تربیت غیر مستقیم و ضمنی است که در فیلمها و سریالها و داستانها و...قابل مشاهده است. مثلاً شما داستانهای
رادیو،
تلویزیون، فیلمهای سینمایی،
کتاب،
جراید، مجلات و...را در نظر بگیرید، قهرمان داستانهای شورانگیز به خصوص اگر در آن داستانها جنبههای دینی و هنری به خوبی به کار رفته باشد، فوقالعاده در نظر
انسان اهمیت پیدا میکند و انسان میکوشد تمام خصوصیات زندگی خود را با وضع آنها منطبق سازد و کمتر کسی پیدا میشود که دارای
استقامت باشد و تحت تاثیر قرار نگیرد.
البته گاهی نیز انسان در لابهلای فیلم، داستان،
تبلیغات یا نوشته به صورت نا آگاهانه تاثیراتی میپذیرد که حتّی خودش هم متوجّه این تاثیر نمیگردد و به مرور تاثیرات آن در زندگیاش بروز میکند.
رسانهها در ابعاد مختلف میتوانند جوانان ما را
تربیت نمایند:
این برخورد از چند طریق صورت میگیرد:
۱.دعوت به ارزشهای اخلاقی: رسانهها میتوانند با
دعوت به خوبیها و ارزشهای اخلاقی جوانان را
تربیت نمایند. این امر هم به صورت مستقیم مانند
سخنرانی، درس،
مقاله و...و هم به صورت غیر مستقیم مانند فیلمها و برنامههای دیگر حاصل میگردد.
۲.پرورش نیروی عقلانی: پرورش نیروی عقلانی یکی از راههای
تربیت اخلاقی میباشد.
رسانهها میتوانند با دادن
بینش صحیح و
اصلاح نگرش غلط، نیروی عقلانی جوانان را بالا ببرند.
۳.روش عبرت آموزی: مثلاً رسانهها با آگاه کردن جوانان نسبت به عواقب وخیم
فساد،
اعتیاد، بیبند و باری و...میتوانند جوانان را
تربیت نمایند.
۴.پرورش ایمان: ایمان و
اعتقاد به خداوند، اولین اصل
تربیتی و مهمترین بنای اساسی در جهانبینی و نظام فکری در تعلیم و
تربیت انسان است.
ایمان و اعتقاد سبب تصحیح رفتار،
تهذیب اخلاق،
تزکیه نفس و پیشرفت و تعالی و
رستگاری و
خوشبختی انسان میشود، همین اصل بود که
یقین را در
سلمان،
شجاعت را در
ابوذر، استقامت را در
بلال و
انفاق و
ایثار را در
خدیجه (سلاماللهعلیها) و...جلوهگر میساخت.
بدین ترتیب رسانهها میتوانند با برنامههای مختلف ایمان جوانان را پرورش داده و آنان را
تربیت نمایند.
۱.آموزش و تصحیح رفتارهای
اجتماعی: رسانهها میتوانند با برنامههای مختلف و به صورت مستقیم و غیر مستقیم، نحوه رفتارهای
اجتماعی را به جوانان بیاموزد و رفتارهای غلط
اجتماعی را در جوانان تصحیح نماید.
آداب معاشرت و مهارتهای روابط
اجتماعی را بر اساس بینش الهی و انسانی به آنها
آموزش دهد.
۲.
تربیت انسان به لحاظ سیاسی: در جنبههای سیاسی میتواند با دادن آگاهیهای سیاسی و ایجاد
قدرت تحلیل مسائل، جوانان را
تربیت نمایند و خطرهای سیاسی و اغفالهای سیاسیای را که در کمین جوانان است را به آنها گوشزد کند.
۳.
تربیت انسان به لحاظ اقتصادی: رسانهها میتوانند با دادن بینشهای لازم، جوانان را در این زمینه
تربیت نمایند، همانگونه که با دادن نگرش غلط و ایجاد اشتهای کاذب میتوانند از آنها سوء استفاده کنند.
بنابراین رسانهها میتوانند در
تربیت صحیح جوانان نقش اساسی ایفاء نمایند و همچنین میتوانند با برنامههای نامناسب خود موجب رفتارهای نامناسب جوانان گردند و آنها را غلط
تربیت بنمایند و این امر باعث حساسیت
رسانهها میگردد. در کل زندگی انسان ابعاد مختلفی روانشناختی، عاطفی، سیاسی، اقتصادی، عبادی،
اجتماعی و...دارد. رسانهها باید در هر زمینه به انسانها بینشهایی دهد و از طریق آموزش دروس و بررسی مشکلات جوانان و ارائه راهحلها، مهارتها و نیازهای زندگی (مادی و معنوی) به پرورش ابعاد مختلف
انسان بپردازند و انسان را نسبت به اهداف زندگی آگاهتر سازند و با چاهها و خطرهای
راه آشنا سازند.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نقش رسانهها در تربیت اخلاقی »، تاریخ بازیابی۹۵/۸/۲۶.