• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نفل (اصطلاحات نظامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نفل اصطلاحی در فقه نظامی است و قسمتی از غنایم است که امام برای بعضی از رزمندگان (مانند زنان) تشخیص دهد.


نَفْل، اسم از ماده نَفَلَ یَنْفُلُ بر وزن نَصَرَ یَنْصُرُ و جمع آن انفال ‌است و نوافل هم می‌آید و نَفَلَ (با فتحه حرف دوم‌) انفال بر وزن سَبَبَ و اسباب و همچنین نَفْل بر وزن فَلْس (به سکون حرف دوم) به معنی غنیمت است و به معنای زیادی هم آمده است.
[۱] قیومی مقری، أحمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۳۱۸، المکتبة العصریّة، ۱۴۱۸ ه.ق.    
[۲] جوهری، أبونصر، صحاح اللغة، ج۵، ص۱۸۳۳، دار العلم للملایینف بیروت، ۱۴۰۷ ه.ق.    


در اصطلاح نَفْل قسمتی از غنایم است که امام برای بعضی از رزمندگان (مانند زنان) تشخیص دهد. توضیح بیشتر در مقاله انفال آمده است.

امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود:
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در یکی از جنگ‌ها تعدادی از زنان را برای مداوای مجروحان با خود برد، از غنیمت سهمی (سهم یک نفر) به آنها، نداد، ولی چیزی از نفل به آنها داد.
[۳] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۵، ص۴۷.


۱. ↑ قیومی مقری، أحمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۳۱۸، المکتبة العصریّة، ۱۴۱۸ ه.ق.    
۲. ↑ جوهری، أبونصر، صحاح اللغة، ج۵، ص۱۸۳۳، دار العلم للملایینف بیروت، ۱۴۰۷ ه.ق.    
۳. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۵، ص۴۷.


• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۲۴.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | اصطلاحات نظامی | انفال | جهاد
جعبه ابزار