نفس مطمئنه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نفس مطمئنه: (يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ) «نفس مطمئنه» يعنى روح تكامل يافته‌اى كه به مرحله اطمينان رسيده، نفس سركش را رام كرده، و به مقام تقواى كامل و احساس مسئوليت رسيده كه ديگر به آسانى لغزش براى او امكان پذير نيست.
(يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ) (تو اى نفس مطمئن!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: نفس مطمئنه، نفسى است كه با علاقمندى و ياد پروردگارش سكونت يافته بدانچه او راضى است رضايت مى‌دهد و در نتيجه خود را بنده‌اى مى‌بيند كه مالک هيچ خير و شرى و نفع و ضررى براى خود نيست و نيز دنيا را يک زندگى مجازى و داشتن و نداشتن و نفع و ضرر آن را امتحانى الهى مى‌داند و در نتيجه اگر غرق در نعمت دنيايى شود، به طغيان و گسترش دادن به فساد و به علو و استكبار، وادار نمى‌شود، و اگر دچار فقر و فقدان گردد اين تهى دستى و ناملايمات او را به كفر و ترک شكر وانمى‌دارد، بلكه هم چنان در عبوديت پاى‌برجا است و از صراط مستقيم منحرف نمى‌شود، نه به افراط و نه به تفريط.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نفس مطمئنه»، ص۵۹۴.
