• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نظریه بشریت وضع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نظریه بشریت وضع به قول به واضع الفاظ بودن انسان‌ها اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.



نظریه بشری بودن وضع، مقابل نظریه الهیت وضع بوده و طبق آن، واضع الفاظ برای معانی، انسان می‌باشد.


درباره دلالت الفاظ بر معانی، اگر پذیرفته شود که این دلالت، ذاتی نیست، بلکه با وضع و جعل است، این بحث به میان می‌آید که آیا واضع، خداوند متعال است یا بشر ، و در صورت دوم، آیا بشر واحد مسئله وضع را به عهده داشته یک نفر در هر زبانی واضع بوده است یا افراد متعددی در وضع، دخالت داشته‌اند. برخی از کسانی که معتقدند واضع هر زبانی یک نفر است، او را فرد معینی دانسته‌اند برای مثال، «یعرب بن قحطان» را واضع لغت عرب معرفی کرده‌اند، اما برخی دیگر، او را فرد نامعینی دانسته‌اند.
[۱] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱و ۲، ص۲۲۶-۲۰۶.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص۱۸۳.



نظریه الهیت وضع.


۱. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱و ۲، ص۲۲۶-۲۰۶.
۲. فاضل لنکرانی، محمد، مباحث اصولی، ص۱۸۳.
۳. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۳۰.    
۴. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۹.    
۵. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۱، ص۸۳.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۴۶، برگرفته از مقاله «نظریه بشریت وضع».    

رده‌های این صفحه : نظریات وضع‌




جعبه ابزار