نسبت تحققی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

نسبت تحققی به نسبت دلالت کننده بر تحقق صدور حدث از فاعل اطلاق می‌شود.

---

نسبت تحققی، نوعی نسبت تام خبری است که میان حدث (فعل) و فاعل در خارج وجود دارد و بر تحقق صدور حدث از فاعل دلالت می‌کند، مانند:نسبت موجود در فعل ماضی و افعال دیگر.

---

نسبت تحققی، در جمله‌های فعلی و نه جمله‌های اسمی خبری وجود دارد و بر تحقق صدور عرض از فاعل آن دلالت می‌کند؛ یعنی، عرض در خارج منسوب به فاعل است و از وی صادر می شود و این انتساب به صورت نسبت تام خبری است.

---

برای فهم بهتر بحث به چند نکته توجه کنید:

۳.۱ - نکته اول

عرض و فاعل در خارج نوعی تغایر دارند، اما به وجود واحد مرکب موجودند؛ یعنی اتحاد دارند.

۳.۲ - نکته دوم

نسبت در «جمله‌های فعلیه» یا تحققی است یا حلولی؛ برای مثال، در «عَلِمَ»، علم در ذات عالم حلول کرده است و نسبت میان علم و عالم این معنا را افاده می‌کند.

---