• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَزْغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَزْغ (به فتح نون و سکون زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای فاسد کردن است. سه مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.



نَزْغ (مثل عقل) به معنای فاسد کردن است: «نزغ بین القوم: اغری و افسد فیهم»


امیرالمومنین (علیه‌السلام) درباره این که ابو سفیان در زمان عمر بن الخطاب می‌گفت: زیاد پسر من است به زیاد بن ابیه می‌نویسد: «و قد کان من ابی سفیان فی زمن عمر بن الخطّاب فلتة من حدیث النفس و نزغة من نزغات الشیطان لا یثبت بها نسب» «از ابو سفیان در زمان عمر خطائی از فکر خود بود، و وسوسه و افسادی از وسوسه‌های شیطان که با آن نسب ثابت نمی‌شود». (شرح‌های نامه: ) نزغات شیطان: وسوسه‌های او است.


سه مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۲۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۷۴، نامه۴۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۷۷، نامه۴۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۶، نامه۴۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۵۸.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۵۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۱۶۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸۸.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۹۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نَزْغ»، ج۲، ص۱۰۲۶.    






جعبه ابزار