نَزَعْنا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَزَعْنَا: (وَ نَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ) تعبير به
«نَزَعْنَا»، از مادّه «
نزع»، به معناى جذب كردن چيزى از مقر آن است
و در اينجا اشاره به احضار كردن گواه، از ميان هر گروه و ملت است.
(وَ نَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ) (و در آن روز از هر امّتى گواهى برمى‌گزينيم و به مشركان مى‌گوييم: دليل خود را بياوريد! در آن هنگام مى‌دانند كه حق از آن خداست، و تمام آنچه را به خدا
افترا مى‌بستند از نظرِ آنها گم خواهد شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه شريفه به اين معنا اشاره مى‌كند كه در
روز قیامت بطلان پندارشان به خوبى روشن مى‌شود، و مراد از شهيد گواه اعمال است،- كه در چند جا از اين كتاب به آن اشاره شد- و آيه شريفه ظهورى در اين معنا ندارد كه مراد از شهيد پيغمبر مبعوث در هر امت است، چون كلمه شهيد را مفرد آورده، و كلمه امت به معناى جماعتى از مردم است، و جماعت از مردم هيچ ظهورى ندارد در جماعتى كه پيغمبر به سوى آنها فرستاده شده باشد، تا چه رسد به اينكه بگوييم صريح در آن است، بله چنين جماعتى كه پيغمبرى دارند يكى از مصاديق امت است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَزَعْنا»، ص۵۸۳.
