• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نذر اهل‌بیت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حسنین علیهما السلام بیمار شدند و امام علی و فاطمه علیهما السلام به پیشنهاد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برای شفای آن دو نذر کردند.



قرآن کریم می فرماید، علی علیه‌السّلام و فاطمه علیهاالسّلام برای شفای فرزندانشان نذر فرمودند: «یوفون بالنذر ویخافون یوما کان شره مستطیرا» آنها به نذر خود وفا می‌کنند، و از روزی که عذابش گسترده است می‌ترسند. (در شان نزول آیه آورده شده است: حسنین علیهما السلام بیمار شدند و امام علی و فاطمه علیهما السلام به پیشنهاد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برای شفای آن دو نذر کردند)


به فرموده قرآن کریم علی و فاطمه علیهما السلام، وفاکننده به نذر خویش می باشند: «یوفون بالنذر ویخافون یوما کان شره مستطیرا» آنها به نذر خود وفا می‌کنند، و از روزی که عذابش گسترده است می‌ترسند. (در شان نزول آیه آورده شده است: حسنین علیهما السلام بیمار شدند و امام علی و فاطمه علیهما السلام به پیشنهاد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برای شفای آن دو نذر کردند)

۲.۱ - معنای مستطیر

کلمه مستطیر اسم فاعل از فعل استطار است، که به معنای فاش کردن و منتشر کردن در اقطار است به منتها درجه انتشار ، و بطوری که گفته‌اند: این کلمه بلیغ تر از کلمه طار است، وقتی می‌گویند: (استطار الحریق) معنایش این است که دامنه آتش سوزی گسترده شد، و یا وقتی می‌گویند: (استطار الفجر)، معنایش این است که روشنی صبح گسترده گشت. و منظور از (استطار شر آن روز) شر روز قیامت است، که روز به نهایت رسیدن شدائد و اهوال و عذابها است.
و مراد از (ایفای به نذر ) همان معنای معروف آن است. و اینکه بعضی گفته‌اند: مراد از آن تصمیم قلبی بر عمل به واجبات، و یا پیروی شارع در همه احکام اوست، خلاف ظاهر لفظ است، و هیچ دلیلی در کلام بر این سخن دلالت نمی‌کند.


این آیات به ذکر اعمال و اوصافی که ابرار و عباد الله دارند، پرداخته با ذکر پنج وصف دلیل استحقاق آنها را نسبت به این همه نعمتهای بی مانند توضیح می‌دهد. می‌فرماید: آنها به نذر خود وفا می‌کنندو از روزی که عذاب و شر آن گسترده است بیمناکند، جمله «یوفون» و «یخافون» و جمله‌های بعد از آن که همه به صورت فعل مضارع آمده نشان می‌دهد که این برنامه مستمر و همیشگی آنان است.
البته همانگونه که در شأن نزول گفتیم مصداق اتم و اکمل این آیات امیرمؤمنان علی و فاطمه زهرا و فرزندان آنها حسن و حسین (سلام‌الله‌علیهم اجمعین) می‌باشند که نذر خود را در مورد سه روز روزه داشتن ادا کردند، و جز با آب افطار ننمودند، و قلب آنان از خوف خدا و خوف قیامت مالا مال بود. ترس آنها از شر آن روز بزرگ اشاره به ایمانشان به مسأله معاد ، و احساس مسؤولیت شدید در برابر فرمان الهی است.
آنها به خوبی معاد را باور کرده‌اند، و به تمام کیفرهای بدکاران در آن روز ایمان دارند، و اثر این ایمان در اعمالشان کاملا نمایان است.


۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۱۵.    
۲. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۶۷۰.    
۳. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۱۵، ص۱۷۳.    
۴. انسان/سوره۷۶، آیه۷.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۱۵.    
۶. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۶۷۰.    
۷. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۱۵، ص۱۷۳.    
۸. انسان/سوره۷۶، آیه۷.    
۹. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، ج۷، ص۳۵۷.    
۱۰. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج۵، ص۲۴.    
۱۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۲۰، ص۲۰۲.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۴۳.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۵۱.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۳۷، برگرفته از مقاله «نذر اهلبیت».    


رده‌های این صفحه : اهل‌ بیت | موضوعات قرآنی | نذر




جعبه ابزار