• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نحت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به ساختن یک کلمه از دو یا چند کلمه، نحت گویند.


«نحت» در لغت به معنای تراشیدن و ساختن، و در اصطلاح بلاغی و ادبیات عرب این است که از دو کلمه یا بیشتر، یک کلمه ساخته شود؛

مانند:
۱. «عبد شمس» که می‌گویند: «عبشمی»؛
۲. «بسم الله الرحمن الرحیم» که نحت آن « بسمله » است؛
۳. «لا حول و لا قوة الا بالله» که نحت آن « حوقله » است.

ابن زملکانی «نحت» را از نظم قرآن قرار داده و برای آن آیه «... وَکَفَی بِاللّهِ شَهِیدًا»
[۱] نساء/سوره۴، آیه۷۹.    
را مثال آورده است. گویا در اصل این چنین بود: «کفی بالله فاکْتَفِ به».
[۲] بستانی، بطرس، ۱۸۹۸ - ۱۹۶۹، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۸۸۲.
[۳] زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۳۸۷.    


۱. ↑ نساء/سوره۴، آیه۷۹.    
۲. ↑ بستانی، بطرس، ۱۸۹۸ - ۱۹۶۹، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۸۸۲.
۳. ↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۳۸۷.    


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «نحت».    




جعبه ابزار