نبوت ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مقامات
حضرت ابراهیم علیه‌السلام که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، مقام
نبوت است.
نبوّت،
هدیه و عطيه‌اى الهى براى ابراهيم علیه‌السلام:
۱. «وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَى قَوْمِهِ ... • أُوْلَئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ...؛
اينها دلايل ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش عطا كرديم. ... آنها كسانى هستند كه
کتاب آسمانی و حكم و
نبوّت به آنان داديم....»
۲. «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا • فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا؛
در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، كه او پيامبرى بسيار راستگو بود. هنگامى كه از آنان و آنچه غير خدا مى‌پرستيدند كناره‌گيرى كرد، ما
اسحاق و
یعقوب را به او بخشيديم؛ و هر يك را پيامبرى بزرگ قرار داديم.»
اعطاى منصب
نبوّت از سوى خدا به ابراهيم علیه‌السلام و فرزندانش:
۱. «وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَى قَوْمِهِ ... • وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ • أُوْلَئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ...؛
اينها دلايل ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش عطا كرديم. ... و اسحاق و يعقوب را به او -ابراهيم- بخشيديم؛ و همه را هدايت كرديم؛ و نوح را نيز پيش از آن (ها هدايت نموديم)؛ و از
فرزندان او،
داود و
سلیمان و
ایوب و
یوسف و
موسی و
هارون را هدايت كرديم)؛ اين گونه
نیکوکاران را
پاداش مى‌دهيم. آنها كسانى هستند كه كتاب آسمانى و حكم و
نبوّت به آنان داديم؛ ....»
۲. «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِيمَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ ...؛
ما نوح و ابراهيم را فرستاديم، و در دودمان آن دو
نبوّت و كتاب قرار داديم....»
نبوّت و
صداقت ابراهيم علیه‌السلام، سبب لزوم يادآورى وى از سوى
پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا؛
در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، كه او پيامبرى بسيار راستگو بود.»
ابراهيم علیه‌السلام از جمله
انبياى میثاق‌بسته با خداوند:
«وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ ... وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا؛
(به خاطر آور) هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم، و همچنين از تو و از
نوح و ابراهيم ... و ما از همه آنان پيمان محكمى گرفتيم (كه در اداى مسؤوليت كوتاهى نكنند).»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۴۸، برگرفته از مقاله «نبوت ابراهیم علیه‌السلام».
