اسداللّه اصفهانی معروف به «نایب اسداللّه» فرزند نایب حسین خان، از هنرمندان اصفهان در اواخر دوره فاجاریّه است. در نواختن نی، استادی چیرهدست و بیمانند بوده، و به الحان و گوشههای موسیقی ایرانی مسلّط بوده است. وی پس از وفات، در تخت فولاد، روبه روی بقعه فیض (واقع در خیابان فیض کنونی) به خاک سپرده شد. عبدالخالق اصفهانی و مهدی نوایی، از شاگردان برجسته نایب اسداللّه به شمار میروند.
[۱]خالقی، روحالله، سرگذشت موسیقی ایران، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۳.