ناکثین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ناکثین در اصطلاحات فقه نظامی به كسانی گفته می‌شود كه در
جمل با
حضرت علی (علیه‌السّلام) جنگ كردند، و بزرگان آنها
طلحه و
زبیر از كسانی بودند كه از قبل با آن حضرت
بیعت كرده بودند و سپس آن
پیمان را شكستند. طبق
قرآن افرادی که پیمان‌شکی می‌کنند باید کشته شوند.
كلمه نَكْث در لغت به معنی شكستن پيمان،
قسم، بيعت و باز كردن گره‌های طناب آمده است.
در
اصطلاح به كسانی گفته می‌شود كه در جمل با حضرت علی (علیه‌السّلام) جنگ كردند، و بزرگان آنها طلحه و زبير از كسانی بودند كه از قبل با آن حضرت بيعت كرده بودند و سپس آن پيمان را شكستند.
قرآن در اين باره می‌فرمايد: «وَانْ نَكَثُوا ايْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی دينِكُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ...؛ اگر بعد از بستن عهد، پيمان‌شكنی كردند و در
دین به شما طعنه زدند، پس بكشيد، پيشوايان
کفر را...»
حضرت علی (علیه‌السّلام) در ذيل
آیه خطاب به
اهل بصره فرمود:
«... وَالَّذی فَلَقَ‌الْحَبَّةَ وَ بَرِی‌ءُ النَّسْمَةَ وَاصْطَفی مُحَمَّداً (ص) بِالنُّبُوَّةِ انْتُمْ لِاصْحابِ هذِهِ الْايَةَ وَ ما قُوتِلُوا مُنْذُ نَزَلَتْ؛ سوگند به خدايی كه انسان را خلق كرد و دانه را شكافت و
محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به پيامبری برگزيد، اهل (و منظور از) اين آيه شما هستيد و از زمانی كه نازل شد، هيچ كس با اهل اين آيه نجنگيده است.»
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۲۲.
