• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تبر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: تبر (ابهام‌زدایی).


تَبْر (به فتح تاء و سکون باء) و تَبَر (به فتح تاء و باء) از واژگان قرآن کریم به معنای هلاک شدن و نابود گشتن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: تَبار (به فتح تاء) اسم مصدر و به معنای هلاکت؛ مُتَبَّر (به ضم میم و فتح تاء و تشدید و فتح باء) به معنای نابود شونده و تَتْبیر (به فتح تاء اوّل و سکون تاء دوم) به معنای نابود کردن به طور کامل است.



تَبْر و تَبَر (بر وزن فَلْس و فَرَس) هلاک شدن و نابود گشتن است.
ناگفته نماند: راغب تبر را متعدی گفته و گوید: «تَبَرَهُ‌ و تَبَّرَهُ‌» هر دو به یک معنی است، قاموس نیز چنین گفته است. ولی در اقرب الموارد «تَبَرَ» از باب نَصَرَ یَنْصُرُ و عَلِمَ یَعْلَمُ، لازم و به معنی هلاک شدن و «تَبَّرَ» از باب تفعیل متعدی و به معنی هلاک کردن آمده است.


این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:

۲.۱ - تبار

تَبار: اسم مصدر و به معنی هلاکت است.
(وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِینَ اِلَّا تَباراً) «و ظالمان را جز نابودی میافزای».

۲.۲ - متبر

مُتَبَّر: به معنی نابود شونده است.
(اِنَّ هؤُلاءِ مُتَبَّرٌ ما هُمْ فِیهِ‌) «حقّا آنچه اینان در آنند، نابود شونده است».

۲.۳ - تتبیر

تَتْبیر: به معنی نابود کردن به طور کامل است.
(وَ کُلًّا ضَرَبْنا لَهُ الْاَمْثالَ وَ کُلًّا تَبَّرْنا تَتْبِیراً) «برای همه مثل‌ها را زدیم و همه را نابود کردیم، نابود کردن کامل».
اگر ثلاثی و مزید فیه این کلمه هر دو متعدی باشند لازم است بگوئیم تفعیل در اینجا از برای تکثیر است‌: (وَ لِیُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِیراً) «به هر چه غالب شدند به طور کامل نابودش کنند».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۳۲.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۲.    
۵. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۷۹.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۲۹۲.    
۷. نوح/سوره۷۱، آیه۲۸.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۷.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۴۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۵۵.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۹.    
۱۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۴.    
۱۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۰۱.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۷.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۳۷.    
۱۷. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۹.    
۱۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۱۸.    
۱۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۰۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۷.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۰۶.    
۲۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۷.    
۲۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۲.    
۲۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۵۵.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۱۶.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۹۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تبر"، ج۱، ص۲۶۴.    






جعبه ابزار