میرزا عبدالحسین نجفی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزا عبدالحسین نجفی اصفهانی، از علمای
اصفهان در
قرن چهاردهم هجری بوده است.
حاج میرزا عبدالحسین نجفی فرزند آقا جلال‌الدّین فرزند حاج شیخ محمّدتقی آقانجفی، عالم فاضل، از علمای
اصفهان در
قرن چهاردهم هجری بوده است. در حدود سال ۱۳۱۲ق در اصفهان از
دختر آقا سیّدمحمّدرضا روضه خوان متولّد گردید. در زمان حیات
پدر در مسجد شاه (مسجد امام فعلی) به
امامت پرداخت. وی نزد جمعی از بزرگان این شهر تحصیلاتی نمود و در مسجد شاه نیز خود حوزه تدریس تشکیل داد و جمعی از فضلاء و مجتهدین گمنام را در نزد خود نگهداشته و به وسیله آنان به فصل خصومات و رسیدگی به دعوات مردم پرداخت (یکی از فضلاء و مجتهدین حاضر در جلسات او حاج ملاّ اسداللّه معروف به حاج
فاضل بیدآبادی بوده است).
مرحوم بلاغی در اعلاط در
انساب به نقل از نسب‌نامه الفت می‌نویسد: «به مساعی پدرش جانشین آقانجفی شد و با شور و شعفی
مسجد و
محراب و
منبر و موعظه و کرسی تدریس و تولیّت اوقاف او را تصاحب نمود و آمال و آرزوهای بسیار داشت». (انتهی ملخصا).
او در شب ۲۲
رجب سال ۱۳۴۸ق در
اصفهان وفات یافته، نخست در مقبره آقانجفی مدفون و پس از ۳ سال جسد او را به مشاهد مشرّفه ائمه عراق (علیهم‌السّلام) حمل کردند. صاحب عنوان دختر آقا محمّدجواد قزوینی دردشتی را به
زوجیّت داشته و از این مخدّره چهار فرزند
پسر و چهار فرزند دختر یافت. اسامی پسران، حاج شیخ محمّدعلی، حاج شیخ محمّدحسین، حاج شیخ محمّدتقی و حاج آقا نورالدّین.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۴۹.
