آیت الله میرزاحسنعلیاری تبریزی فرزند آیت الله ملا علی علیاری از اعاظم علما و اکابر فقهای برخاسته از تبریز در قرن چهاردهم هجری قمری است. در بیست و دوم جمادی الثانی سال ۱۲۶۶ قمری برابر با پانزدهم اردیبهشت ۱۲۲۹ شمسی در قریه علیار از توابع تبریز متولد گردید.
میرزاحسنعلیاری عالمی ربانی و زاهد و پارسا، روی‌گردان از زخارف دنیا، گریزان از اشتهار و پایدار در امر دین بوده و اغلب عمر شریفش را مطالعه و تحقیق و تالیف نموده است.
از میرزاحسن آثار ارزشمندی بر جای مانده است. ۱. نظم البرهان فی تفسیر القرآن؛ ۲. احقاق الحق؛ ۳. المواهب السنیة؛ ۴. المحجة البیضاء؛ ۵. مشکاه الانوار فی اصول الدین ۲ جلد؛ ۶. بدایع الاسلام فی شرح شرایع الاسلام؛ ۷. صراطُ النَّجاة؛ ۸. اللآلی المخزونه فی تفسیر سوره الکوثر؛ ۹. مجمع المعارف فی التعیین المواقف؛ ۱۰. حاشیه بر کتاب‌های مکاسب و رسائل شیخ اعظم انصاری و…
سرانجام میرزاحسنعلیاری در نوزدهم ربیع الثانی سال ۱۳۵۸ قمری برابر با هفدهم خرداد سال ۱۳۱۸ شمسی دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت. پیکرش پس از تشییع باشکوه در تبریز به نجف اشرف منتقل و در جوار بارگاه امیرمومنان امام علی (علیه‌السّلام) به خاک سپرده شد.
