میرزا ابوطالب اصفهانی (ادیب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزا ابوطالب اصفهانی (ادیب)، از ادبا و فضلای
اصفهان در
قرن سیزده هجری بوده است.
میرزا ابوطالب اصفهانی، عالم فاضل ادیب، در
اصفهان ساکن، و به تدریس
ادبیّات عرب مشغول، و ظاهرا ساکن محلّه خواجوی اصفهان بوده است. او تحصیلات خود را در
عتبات عالیات، نزد
سیّدعلی طباطبایی صاحب ریاض انجام داده است. اثر مشهور او حاشیه بر
بهجه المرضیّه در شرح الفیّه است که در سلخ
جمادیالثّانی ۱۲۲۳ق ازتالیف آن فراغت یافته است. نسخهای ارزشمند از این کتاب به خطّ سیّدمحمّد حسن بن سیّدمحمّدتقی موسوی اصفهانی به سال ۱۲۳۹ق موجود است که کاتب نوشته است: مؤلّف کتاب در دو سال قبل (یعنی سال ۱۲۳۷ق) در راه
مکّه وفات یافته است. از کتاب شرح بهجه المرضیّه نسخههای خطّی متعدّدی موجود است. هم چنین بارها چاپ شده است، و ازجمله یکبار نیز در سال ۱۲۹۷ق به طبع رسیده است.
مهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۱.