• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میثاق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





میثاق (به کسر میم) از واژگان قرآن کریم به معنی پیمان اکید است.



میثاق به معنی پیمان اکید است.


به مواردی از میثاق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مِیثاقَهُ‌ (آیه ۷ سوره مائده)

(وَ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ مِیثاقَهُ‌ الَّذِی‌ واثَقَکُمْ‌ بِهِ‌)
«یاد کنید پیمان اکید خدا را که از شما پیمان گرفته است.»


۲.۲ - المیثاقَ (آیه ۲۰ سوره رعد)

(الَّذینَ یوفونَ بِعَهدِ اللَّهِ وَ لا یَنقُضونَ المیثاقَ)
(آن‌ها که به عهد الهی وفا می‌کنند، و پیمان را نمی‌شکنند.)


۲.۳ - میثاقَ (آیه ۱۸۷ سوره آل عمران)

(وَاِذ اَخَذَ اللَّهُ میثاقَ الَّذینَ اوتُوا الکِتابَ)
(و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خدا، از کسانی که کتاب آسمانی به آن‌ها داده شده، پیمان گرفت.‌)


۲.۴ - میثاقَ (آیه ۸۱ سوره آل عمران)

(وَاِذ اَخَذَ اللَّهُ میثاقَ النَّبِیّینَ)
(و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خداوند، از پیامبران (و پیروان آن‌ها)، پیمان مؤکّد گرفت.‌)


۲.۵ - میثاقَ (آیه ۷۰ سوره مائده)

(لَقَد اَخَذنا میثاقَ بَنی اِسرائیلَ)
(ما از بنی‌اسرائیل پیمان گرفتیم‌.)


۲.۶ - میثاقِهِ (آیه ۲۷ سوره بقره)

(الَّذینَ یَنقُضونَ عَهدَ اللَّهِ مِن بَعدِ میثاقِهِ)
(فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می‌شکنند.)


۲.۷ - مِیثاقَ‌ (آیه ۸۳ سوره بقره)

(وَ اِذْ اَخَذْنا مِیثاقَ‌ بَنِی اِسْرائِیلَ لا تَعْبُدُونَ اِلَّا اللَّهَ)
(زمانی را که از بنی‌اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید.)
راغب می‌گوید: میثاق پیمانی است که با سوگند و عهد تاکید شده باشد.
می‌شود گفت: میثاق مصدر نیز به کار می‌رود به معنی محکم کردن چنان‌که در جوامع الجامع و کشاف در ذیل آیه‌ (الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ‌) (همان کسانی که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می‌شکنند؛) گفته است.
ضمیر (مِیثاقِهِ) اگر به‌ (عَهْدَ) برگردد معنی این است که پیمان خدا را بعد از استوار کردن آن می‌شکنند و اگر راجع به‌ (اللَّهِ) باشد منظور محکم کردن خدا است. به نظر نگارنده ضمیر راجع به‌ (اللَّهِ) و مفعول میثاق که‌ (عَهْدَ) باشد محذوف است یعنی عهد خدا را نقض می‌کنند پس از آن‌که خدا آن را به وسیله ارسال رسل محکم و استوار کرده است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۸۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۵۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۲۴۳.    
۴. مائده/سوره۵، آیه۷.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۷۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۳۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۳۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۰.    
۹. رعد/سوره۱۳، آیه۲۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۲.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۶۸.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۴۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۵۳.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۴۳.    
۱۵. آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۷.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۷۵.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۳۱.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۸۴.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۷۹.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۹۰۴.    
۲۱. آل عمران/سوره۳، آیه۸۱.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۱۴.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۳۲.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۴۴.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۸۴.    
۲۷. مائده/سوره۵، آیه۷۰.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۹.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۹۷.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۶۷.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۲۶.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۴۹.    
۳۳. بقره/سوره۲، آیه۲۷.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۱۴۱.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۹۱.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۱۰۹.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۱۶۹.    
۳۹. بقره/سوره۲، آیه۸۳.    
۴۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۴۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۳۲۸.    
۴۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۲۱۸.    
۴۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۲۳۸.    
۴۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۹۸.    
۴۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۵۳.    
۴۶. بقره/سوره۲، آیه۲۷.    
۴۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵.    
۴۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۸۹.    
۴۹. زمخشری، جارالله، الکشاف، ج۱، ص۱۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «میثاق»، ج۷، ص۱۸۱.    






جعبه ابزار