• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مِنا (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مِنا (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: سرزمین منا.


مِنا (به کسر میم) از واژگان نهج البلاغه به معنای محل مشهور در مکّه معظمه، جايگاه قربانى، بيتوته و عبادت است. حضرت علی (علیه‌السّلام) از این کلمه برای سفارش به فرمانداران درباره وقت نماز مغرب در منا استفاده کرده است. این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


مِنا
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۶.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۴۰۱.    
(مثل رضا) به معنای محل مشهور در مكّه معظمه، جايگاه قربانى، بيتوته و عبادت است.

حضرت علی (علیه‌السّلام) به فرمانداران درباره وقت نماز نوشته: «وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِینَ یُفْطِرُ الصَّائِمُ وَ یَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَی مِنًی»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۹۲، نامه ۵۲.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۶، نامه ۵۲.    
«نماز مغرب را براى مردم بخوانيد، موقعى آدم روزه‌دار افطار مى‌كند، و حاجى از عرفه به منى كوچ مى‌نمايد.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۶۷، نامه ۵۲.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۴.    
(شرح‌های نامه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۵.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۳۴۵.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۵۷.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۲۵.    
)

این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۶.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۴۰۱.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۹۲، نامه ۵۲.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۶، نامه ۵۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۶۷، نامه ۵۲.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۴.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۵.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۳۴۵.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۵۷.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۲۵.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۵، نامه ۵۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «منا»، ج۲، ص۹۹۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 52 نهج البلاغه
جعبه ابزار