• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مِصْباح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مصباح (لغات‌قرآن)، مصباح.


مِصْباح (به کسر میم و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم اسم آلت و به معنای چراغ است.



مِصْباح اسم آلت و به معنای چراغ است.


به مواردی از مِصْباح که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مِصْباحٌ‌ (آیه ۳۵ سوره نور)

(مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فِیها مِصْباحٌ‌)
(خداوند نور آسمان‌ها و زمین است؛ و مَثَل نورش همانند چراغدانی است)
جمع آن مصابیح است‌.


۲.۲ - بِمَصابِیحَ‌ (آیه ۱۲ سوره فصلت)

(وَ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ‌ وَ حِفْظاً)
(و آسمان پایین را با چراغ‌هایی [ستارگان‌] زینت بخشیدیم، و با شهاب‌ها از رخنه شیاطین حفظ کردیم.)
به نظر نگارنده علت این تسمیه آن است که چراغ شب تاریک را با نور خود، نظیر صبح می‌کند.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۰۴-۱۰۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۷۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۸۲.    
۴. نور/سوره۲۴، آیه۳۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،ج۱۵، ص۱۷۲    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۲۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۳۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۵۰.    
۱۰. فصلت/سوره۴۱، آیه۱۲.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۸.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۵۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۵۱.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مصباح»، ج۴، ص۱۰۴-۱۰۵.    






جعبه ابزار