مُوسیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُوسیٰ (به ضم میم و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه، نام یکی از
پیامبران اولواالعزم و از الفاظ عبری است.
این لفظ در «
نهج‌البلاغه» چهار بار استفاده شده است.
مُوسیٰ (علیه‌السلام) لفظ عبری است به معنی از
آب گرفته شده، ظاهرا از آن جهت است که ماموران
فرعون او را در بچگی از آب گرفتند.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می باشد:
درباره آيه
(فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خيفَةً مُوسى) فرموده:
«لَمْ يوجِسْ موسَى خيفَةً عَلَى نَفْسِهِ، أَشْفَقَ مِنْ غَلَبَةِ الجُهّالِ وَ دُوَلِ الضَّلالِ.» «موسى با ديدن
سحر ساحران بر خودش نترسيد، بلكه از غالب شدن جاهلان و از فريفتن آن‌ها ترسيد كه مردم نادان آن‌ها را
حق بدانند.»
امام علی (علیه السلام) در
خطبه ۱۸۲ درباره
خدا می‌فرمایند:
«الَّذي كَلَّمَ موسى تَكْليماً، وَأَرَاهُ مِنْ آيَاتِهِ عَظيماً.» «همان كسى كه با موسى سخن گفت و آيات عظيمش را به او نشان داد، امّا بدون اعضا و ابزار و
زبان و كام.»
راجع به مردان
زاهد و تارک
دنیا فرموده:
«وَ إِنْ شِئْتَ ثَنَّيْتُ بِموسى كَليمِ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) إذْ يَقولُ: (رَبِّ إِنّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْر فَقيرٌ)، وَ اللهِ، ما سَأَلَهُ إِلاّ خُبْزاً يَأْكُلُهُ.» «اگر بخواهى،
نفر دوّم موسى كليم (عليه‌السلام) را معرّفى مى‌كنم، آن‌جا كه مى‌گويد: «پروردگارا! هر چه به من از نيكى
عطا كنى نيازمندم». به خدا
سوگند (آن روز) موسى غير از قرص نانى كه بخورد از خدا نخواست.»
در
خطبه ۱۹۲ فرموده اند:
«وَ لَقَدْ دَخَلَ موسَى بْنُ عِمْرانَ وَ مَعَهُ أَخوهُ هارونُ (عليهما السلام) عَلَى فِرْعَوْنَ، وَ عَلَيْهِما مَدارِعُ الصّوفِ، وَ بِأَيْديهِما الْعِصيُّ، فَشَرَطا لَهُ ـ إِنْ أَسْلَمَ ـ بَقاءَ مُلْكِهِ، وَ دَوامَ عِزِّهِ.» «موسى با برادرش هارون در حالى كه لباس پشم به تن و
عصا به
دست داشتند بر فرعون وارد شده و شرط كردند، در صورت
اسلام آوردن حكومتش در دست او باقى ماند.»
کلمه موسی در «نهج‌البلاغه» چهار بار استفاده شده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «موسی»، ج۲، ص۱۰۰۰.
