• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُمَدَّدَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُمَدَّدَة: (في‌ عَمَدٍ مُّمَدَّدَةِ)
«مُمَدَّدَة» از مادّه‌ «تمدید- مَدّ» به معناى كشيده و طويل است.



(فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ) (در ستون‌هاى كشيده و طولانى.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عمد - با فتحه عين و فتحه ميم- جمع عمود (ستون) است، و كلمه ممدده اسم مفعول از مصدر تمديد است، و تمديد مبالغه در مد (كشيدن) است. بعضى‌ از مفسرين گفته‌اند: منظور از (عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ) گل ميخ‌هايى است كه اهل عذاب را ميخكوب مى‌كند. بعضى‌ ديگر گفته‌اند: عمد ممدده تنه‌هاى درختان است كه چون مقطار، زندانى را با آن مى‌بندند، و مقطار چوب و يا تنه درختى بسيار سنگين است، كه در آن سوراخ‌هايى باز مى‌كردند تا پاهاى دزدان و ساير مجرمين زندانى را در آن سوراخ‌ها كنند، بعضى ديگر معانى ديگرى براى آن كرده‌اند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. همزه/سوره۱۰۴، آیه۹.    
۲. راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۷۶۳.    
۳. طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۱۴۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۴۲.    
۵. همزه/سوره۱۰۴، آیه۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۶۰۱.    
۷. آلوسی، شهاب الدین، تفسیر روح المعانی، ج۳۰، ص۲۳۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۱۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۷۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۱۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مُمَدَّدَة»، ص۵۵۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره همزه | لغات قرآن




جعبه ابزار