مُغْتَسَل (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُغْتَسَل:(هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ) «مُغْتَسَل» از مادّه
«إِغتسال»- «
غَسْل» به معناى آبى است كه با آن شستشو مىكنند،
و بعضى آن را به معناى محل شستشو دانستهاند، ولى معناى اول صحيحتر به نظر مىرسد، و به هر حال توصيف آن آب، به خنک بودن شايد اشارهاى به تأثير مخصوص شستشو با آب سرد براى بهبود و سلامت تن باشد، همان گونه كه در طب امروز، نيز ثابت شده است. و نيز اشاره لطيفى است بر اين كه: كمال آب شستشو در آن است كه از نظر پاكى و نظافت همچون آب نوشيدنى باشد.
(ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ) (به او گفتيم: پاى خود را بر زمين بكوب؛ تا چشمهاى ظاهر گردد اين آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: یعنی: پای خود به زمین بکش که پهلویت چشمهای خنک و نوشیدنی ایجاد شده، پس
ایوب پای خود بدان سو کشید، و چشمه را یافته از آن
غسل کرد، و از آبش نوشید و در نتیجه خدا او را از همه مرضها بهبودی داد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُغْتَسَل»، ص۵۴۱.