مُدْحَض (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُدْحَض:(مِنَ الْمُدْحَضِينَ) «مُدْحَض» از مادّه
«ادحاض» به معناى باطل كردن و زائل نمودن و مغلوب كردن است،
و در اينجا منظور اين است كه قرعه به نام او اصابت كرد.
(فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ) (با آنها قرعه افكند، و قرعه به نام او افتاد و مغلوب شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه ساهم ماضى از باب مساهمه است كه به معناى قرعهكشى است. و كلمه مدحضين اسم مفعول از ادحاض است كه به معناى غالب آمدن است و معناى آيه اين است كه: در كشتى قرعه انداختند و
یونس از مغلوبين شد، و جريان بدين قرار بود كه نهنگى بر سر راه كشتى درآمد و كشتى را متلاطم كرد و چون سنگين بود خطر غرق همگى را تهديد كرد، ناگزير شدند از كسانى كه در كشتى بودند شخصى را در آب بيندازند، تا نهنگ او را ببلعد، و از سر راه كشتى به كنارى رود قرعه انداختند به نام يونس (ع) اصابت كرد به ناچار او را به دهان نهنگ سپردند و نهنگ آن جناب را ببلعيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُدْحَض»، ص۵۱۳.