مُحْتَضَر (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُحْتَضَر: (كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ) «مُحْتَضَر» اسم مفعول از مادّه
«حضور» است.
(وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ ) (
و به آنها خبر ده كه
آب (قريه بايد در ميانشان تقسيم شود، يک روز سهم ناقه،
و يک روز براى آنها
و هر يک براى سهم خود بايد حاضر شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: ضمير جمع اولى به قوم ثمود
و ناقه هر دو بر مىگردد،
و اگر نفرمود: نبئهما از باب غلبه دادن جانب قوم بوده،
و كلمه قسمت به معناى مقسوم است،
و كلمه
شرب به معناى سهمى از نوشيدن آب است.
و معناى آيه اين است كه: به قوم خود خبر بده كه بعد از آنكه ما ناقه را فرستاديم آب محل بين قوم
و بين ناقه تقسيم شده است، هر يک از دو طرف از سهم خودش بهره بگيرد، مردم در هنگام
شرب خود بر سر آب حاضر شوند،
و ناقه هم در هنگام
شرب خودش حاضر شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُحْتَضَر»، ص۵۰۷.