مُحاوَله (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُحاوَله (به ضم میم و فتح حا و واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای اراده و خواستن است.
از این مادّه یک مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
مُحاوَله به معنای اراده و خواستن است.
«حاوله: اراده»
موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
حضرت علی (علیه‌السّلام) به
معاویه می‌نویسد:
«فَإِنِّي عَلَى التَّرَدُّدِ فِي جَوابِكَ، وَ الاسْتَِماعِ إِلَى كِتابِكَ، لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي، وَ مُخَطِّىءٌ فِراسَتي وَ إِنَّكَ إِذْ تُحاوِلُنِي الاُْمُورَ وَ تُراجِعُنِي السُّطُورَ، كالْمُسْتَثْقِلِ النّائِمِ تَكْذِبُهُ أَحَلاَمُهُ.» «من در اين كه مكرّر گوش به نامه‌هاى تو فرا داده و پاسخ نوشته‌ام خود را تخطئه و سرزنش مى‌نمايم. در آن هنگام كه تو از من خواسته‌هايى (همچون حكومت
شام) دارى و مرتباً نامه نگارى مى‌كنى، به كسى مى‌مانى كه به خواب سنگينى فرو رفته و خواب‌هاى دروغينش او را تكذيب مى‌كنند.»
از این مادّه یک مورد در نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «محاوله»، ج۱، ص۳۱۵.
