• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُتَکَبِّر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مُتَکَبِّر (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: تکبر.


مُتَکَبِّر (به ضم میم و فتح تاء و کاف و باء مشدد مکسور) از واژگان قرآن کریم به معنای صاحب کبریاء و صاحب عظمت و از اسماء حسنی است.


مُتَکَبِّر:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۷۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶۸.    
از اسماء حسنی و به معنای صاحب کبریاء و صاحب عظمت است.

(السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ)
[۴] حشر/سوره۵۹، آیه۲۳.    
(امنيّت‌بخش است، مراقب همه چيز است، شكست‌ناپذيرى كه با اراده نافذ خود هر امرى را اصلاح مى‌كند، و داراى کبریا و عظمت است)،
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۸.    
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۲۲.    
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۸۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۰۰.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۵۰.    
چنانکه زمخشری گفته: «البلیغ الکبریاء و العظمة» در اقرب الموارد می‌گوید: «تکبّر الرّجل: کان ذا کبریاء». در المیزان آمده: متکبّر آنست که متلبّس به کبریاء و در آن ظاهر باشد. این صفت در خداوند صادق است زیرا کبریاء و عظمت حقیقی از آن اوست.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۷۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶۸.    
۴. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۲۳.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۴۸.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۲۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۸۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۰۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۵۰.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کبر"، ج۶، ص۷۴.    


رده‌های این صفحه : اسماء الهی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره حشر | واژه شناسی واژگان عرفانی قرآن | واژه شناسی واژگان کلامی قرآن
جعبه ابزار