• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُبْتَئِس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُبْتَئِس (به ضم میم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کسی است که در سختی است که حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه در همین معنی استفاده نموده است.



مُبْتَئِس (به ضم میم) به کسی گفته می‌شود که در سختی است.


آن حضرت (علیه‌السلام) در این خصوص فرموده است: «فکنت الرجاء للمبتئس و البلاغ للملتمس؛ خدایا تو امیدی به کسی‌ که گرفتار است و تو اجابت کننده‌ای به آنکه التماس و دعا می‌کند.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۲، خطبه۱۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مبتئس»، ص۱۰۸.    






جعبه ابزار