• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُؤاخَذَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مؤاخذه (مفردات‌قرآن).


مُؤاخَذَه از مفردات نهج البلاغه، به‌معنای عذاب و مجازات است.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در دعایی با همین کلمه از خداوند طلب بخشش دارد.



مؤاخذه به معنای اخذ به‌عذاب و مجازات است.
ظاهرا مفاعله در این‌جا به‌معنی شدت باشد.
بین الاثنین بودن همیشه لازم نیست، گرچه راغب در مفردات بین الاثنین بودن را نوعی توجیه می‌کند.


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - تُؤاخِذَنا - خطبه ۱۱۴ (دعای استستقاء)

امام علی (علیه‌السلام) در دعای استسقاء گوید:
«اللَّهُمَّ خَرَجْنا إِلَيْكَ ... أَلاّ تُؤاخِذَنا بَأَعْمالِنا، وَ لا تَأْخُذَنا بِذُنوبِنا.»
«بار الها! هنگامى بيرون آمده‌ايم ....ما را به اعمالمان مؤاخذه نكنى! و ما را به گناهانمان مگيرى.»


مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷.    
۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۶۵، خطبه ۱۱۴.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۲۵، خطبه ۱۱۳.    
۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱، خطبه ۱۷۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص ۲۵۵.    
۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۴.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۳۱.    
۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج، ص۷۹.    
۱۰. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۶۶.    
۱۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۴۶، خطبه ۲۲۱.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۶۷، خطبه ۱۶۵.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۹۴، حکمت ۴۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مؤاخذه»، ص۲۹.    






جعبه ابزار