• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَیْس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تکبر.


مَيْس (به فتح میم و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای تبختر و تکبّر است، که امام در مورد طاووس از این واژه استفاده کرده است. این ماده یک مرتبه در نهج البلاغه آمده است.



مَيْس به معنای (مثل خير) تبختر و تكبّر است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره طاووس فرموده: «يَخْتَالُ بِأَلْوَانِهِ، وَيَمِيسُ بِزَيَفَانِهِ» زيفان نيز تبختر است مراد در اينجا حركت دادن دم مى‌باشد. يعنى: «خودنمایى مى‌كند با رنگ‌هايش و تبختر مى‌كند با حركت دادن دمش.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده فقط يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۰۳.    
۲. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۱۰۹.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۶۳، خطبه ۱۶۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۸۸، خطبه ۱۶۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۶، خطبه ۱۶۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۳، خطبه ۱۶۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۶، ص۳۷۰.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۵۴.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۹.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۶۳، خطبه ۱۶۵.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «میس»، ج۲، ص۱۰۰۳.    






جعبه ابزار