مَنْع (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مَنْع (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
منع (مفرداتقرآن)
،
مَنّاع (لغاتقرآن)
.
مَنْع
(به فتح میم و سکون نون) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای بازداشتن، ضدّ عطا كردن است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مَنْع
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای مَنْع
[
ویرایش
]
مَنْع
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۴.
[۲]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۹۲.
به معنای باز داشتن، ضدّ عطا كردن است.
اِمْتِناع
[۳]
زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۱، ص۴۶۴.
به معنای خوددارى است. مواردی از این کلمه در نهج البلاغه آمده است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام علی (علیهالسّلام)
درباره خودش فرموده است:
«فَقُمْتُ بِالاَْمْرِ حِينَ فَشِلُوا ، وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَعْتَعُوا وَ نَطَقْتُ حِينَ تَمنَّعُوا»
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۹، خطبه ۳۷.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۸۴، خطبه ۳۷.
[۶]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۰، خطبه ۳۷.
يعنى: «من به كار ارشاد و امر به معروف قيام كردم آنگاه كه ديگران سست شدند، آشكار شدم آنگاه كه ديگران مخفى گرديدند و سخن گفتم آنگاه كه آنها زبان بستند و از سخن گفتن امتناع كردند.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۷، خطبه ۳۷.
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۱.
(شرحهای خطبه:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۲.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۳۸۴.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۴۲.
[۱۲]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۸۵.
)
محمد عبده
گويد: اين سخن اشاره به حال آن حضرت و
امر به معروف و نهی از منکر
در زمان
عثمان
است.
[۱۳]
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۸۴، خطبه ۳۷.
تَمَنَّعَ
[۱۴]
زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۱، ص۴۶۴.
[۱۵]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۲۷۲.
از
باب تفعّل
به معنى كفّ و امتناع است.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۴.
۲.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۹۲.
۳.
↑
زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۱، ص۴۶۴.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۹، خطبه ۳۷.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۸۴، خطبه ۳۷.
۶.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۰، خطبه ۳۷.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۷، خطبه ۳۷.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۱.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۰۲.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۳۸۴.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۴۲.
۱۲.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۸۵.
۱۳.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۸۴، خطبه ۳۷.
۱۴.
↑
زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۱، ص۴۶۴.
۱۵.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۲۷۲.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «منع»، ج۲، ص۹۹۴.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 37 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری