مَنْزِلت (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَنْزِلت (به به فتح میم، سکون نون و کسر زاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای مقام و مرتبه است.
نازِلَه ( به کسر زاء و فتح لام) و
نوازِل (به کسر زاء) به معنای حوادثى كه پيش مى‌آيند، آمده است.
مَنْزِلت:
به معنای مقام و مرتبه است.
نازِلَه و
نوازِل به معنای حوادثى كه پيش مى‌آيند، آمده است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرماید:
«اللَّهُمَّ إنَّي أَسْتَعْديكَ عَلى قُرَيْش وَ مَنْ أَعانَهُمْ! فإِنَّهُمْ قَطَعُوا رَحِمي، وَ صَغَّرُوا عَظِيمَ مَنْزِلَتِي» (
خداوند ا! من در برابر
قریش و كسانى كه به كمک آنان برخاسته‌اند از تو استعانت مى‌جويم و شكايت را پيش تو مى‌آورم، آن‌ها پيوند خويشاوندى مرا قطع كرده‌اند و مقام و منزلت عظيم مرا كوچک شمردند.)
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده است:
«وَ مُنازَلَةِ الشُّجْعانِ» «جنگيدن با شجاعان.»
(شرح‌های نامه:
)
جنگيدن را نزال و منازله گويند كه هر يک از حريفان در مقابل هم نازل مى‌شوند و فرود مى‌آيند.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «منزلت»، ج۲، ص۱۰۲۷.
