مَمَرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

مَمَرّ (به فتح میم و تشدید راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مرور و رفتن است.

مَمَرّ مصدر و به معنى مرور و رفتن می‌باشد.

چنان كه حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده: «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ إلى دَارِ مَقَرٍّ» (دنيا دار گذر است نه دار اقامت) (شرح‌های حکمت: )

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۷۲.
۲.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۴۸۱.
۳.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۰۵، حکمت ۱۲۸.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۳، حکمت ۱۳۳.
۵.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۳، حکمت ۱۳۳.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۷، حکمت ۱۳۳.
۷.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۳۴.
۸.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۳۴.
۹.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۱۰۵.
۱۰.	↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۰۶.
۱۱.	↑ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۲۹.