مَلَإِ الأَعْلی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَلَإِ الأَعْلی: (إِلَى الْمَلَإِ الأَعْلَى) «مَلَإِ الأَعْلی» به معناى فرشتگان عالم بالا است، زيرا
«ملأ» در اصل به جماعت و گروهى گفته مى‌شود كه: بر نظر واحدى اتفاق دارند و چشم ديگران را با اين هماهنگى و وحدت پر مى‌كنند
و اشراف و اعيان و اطرافيان مراكز قدرت را نيز
«ملأ» مى‌گويند، زيرا كه وضع ظاهرى آن‌ها چشم‌پركن است، ولى هنگامى كه توصيف به
«اعلى» مى‌شود، اشاره به ملائكه كرام و فرشتگان والامقام حق است.
(لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ يُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ) (آن‌ها نمى‌توانند به سخنان فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند و هرگاه چنين كنند از هر سو هدف قرار مى‌گيرند.)
كلمه ملأ به معناى اشراف از هر قوم است، آن‌هايى كه چشم‌ها را پر مى‌كنند و ملأ أعلى همان ملائكه مكرمى هستند كه شيطان‌ها مى‌خواهند به گفتگوى ايشان گوش دهند و آن‌ها سكنه آسمان‌هاى بالا را تشكيل مى‌دهند، به دليل اين
آیه كه مى‌فرمايد:
(لَنَزَّلْنا عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ مَلَكاً رَسُولًا) (دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَلَإِ الأَعْلی»، ص۵۵۰-۵۵۱.
