مَضْمَضَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَضْمَضَه (به فتح میم و سکون ضاد) از
واژگان نهج البلاغه به معنای آن است كه انسان آب را در دهان گيرد، بعد بيرون اندازد. مضمضه خواب آن است كه انسان بخوابد، بعد بيدار بشود بعد بخوابد و همین طور ادامه دهد. این کلمه فقط یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
مَضْمَضَه آن است كه انسان آب را در دهان گيرد، بعد بيرون اندازد.
حضرت علی (علیه‌السّلام) به لشكرش وصيت فرمود:
«وَ لاَ تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلاَّ غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً» «غرار»- به كسر اول:- به معنای خواب سبک است. مضمضه خواب آن است كه انسان بخوابد، بعد بيدار بشود بعد بخوابد و همين طور، يعنى: «نخوابيد جز خواب سبک يا قدرى بخوابيد و بعد بيدار شويد و همان‌طور جمع كنيد.»
(شرح‌های نامه:
)
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مضمضه»، ج۲، ص۹۸۲.
