مَضاجِع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَضاجِع:(جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ) «مَضاجِع» جمع
«مضجع» به معناى بستر است،
و دور شدن پهلو از بستر، كنايه از برخاستن از خواب و پرداختن به عبادت
پروردگار در دل شب است.
(تَتَجافی جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ) (پهلوهايشان از بسترها دور مى‌شود و شبانگاه به پا مى‌خيزند و رو به درگاه خدا مى‌آورند و
پروردگار خود را با بيم و اميد مى‌خوانند، و از آن‌چه به آنان روزى داده‌ايم
انفاق مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: با در نظر گرفتن اين‌كه تجافى به معناى اجتناب و دورى است، و جنوب جمع جنب به معنى پهلو است و
مضاجع جمع
مضجع به معناى رختخواب و محل استراحت است، كنايه مى‌شود از اين‌كه
مؤمنین خواب خود را ترک مى‌كنند، و به عبادت خدا مى‌پردازند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَضاجِع»، ص۵۳۳.
