• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَشْعر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَشْعر (به فتح میم و سکون شین) از واژگان قرآن کریم به معنای بیابان معروفی ما بین منی و عرفات است.



مَشْعر بیابان معروفی است ما بین منی و عرفات که آن‌ را مشعر گفته‌اند.
محل معین و معلومی است برای قسمتی از اعمال حج که مبیت، نماز، دعا و غیره باشد.


به موردی ازمَشْعر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْمَشْعَرِ (آیه ۱۹۸ سوره بقره)

(فَاِذا اَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ)
(و هنگامى كه از عرفات كوچ كرديد، خدا را نزد مشعر الحرام ياد كنيد.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۴۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۲۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۴۹.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۹۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۳۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۱۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۷۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۵۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مشعر» ج۴، ص۴۴.    






جعبه ابزار