مَشْرَب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَشْرَب (به فتح میم، راء و سکون شین) از
واژگان قرآن کریم به معنای نوشیدنی است.
مَشْرَب به معنای نوشیدنی است.
به صورت
مصدر میمی،
اسم زمان و
اسم مکان می‌آید.
به مواردی از
مَشْرَب که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(قَدْ عَلِمَ کُلُّ اُناسٍ مَشْرَبَهُمْ) «آن‌گونه که هر یک (از طوایف دوازده‌گانه
بنی‌اسرائیل)، چشمه مخصوص خود را می‌شناختند!»
(وَ لَهُمْ فِیها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ اَفَلا یَشْکُرُونَ) «برای آنها در چهارپایان منافع و نوشیدنی‌هاست.»
در آیه فوق به صورت جمع مصدر (مشرب) به معنی مفعول آمده است.
(وَ اُشْرِبُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ) «نوشانده شدند گوساله را در قلوبشان به علت کفر ورزیدن.»
یعنی به گوساله‌پرستی دل بستند و به آن عشق ورزیدند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مشرب»، ج۴، ص۱۲.
